INFORM DE LITERATURA 2010

Centro Ramón Piñeiro para a Investigación en Humanidades

INFORME DE LITERATURA 2010

POETAS GALEGOS

Bouza, Pablo, Ingrávido signo, 1o Premio da XXXV edición do Certame Literario do Concello de Vilalba, A Coruña: Edicións Espiral Maior, col. Uxío Novoneyra, n.o 230, xuño 2010, 77 pp. (ISBN: 978-849264641-8).

Recompilación de poemas de Pablo Bouza (Fene, A Coruña, 1965) que resultou merecente do primeiro premio da trixésimo quinta edición do Certame Literario do Concello de Vilalba en 2009. Principia o volume cunha dedicatoria a seu pai e dúas citas de Fernando Pinto do Amaral e Xavier Seoane. Estruturado en catro seccións, o volume trata da poesía na súa vertente ontolóxica, cunha liña temática baseada no concepto de morte que unifica o poemario en si. A primeira sección intitúlase “Alma Baleira” e comeza cunha cita de José Ángel Valente. Consta de dezanove composicións non moi extensas que reflicten o baleiro da alma unha vez que a persoa benquerida xa non está. Algunhas delas comezan con citas de Claudio Rodríguez Fer, Darío Xohán Cabana, Dylan Thomas, Xosé Manuel Vélez, Xulio L. Valcárcel, Luís García Montero, Miro Villar, Pilar Pallarés e Alfonso Pexegueiro. A segunda sección, “Poética da memoria”, iníciase cunha cita de Pablo Neruda e contén un total de oito poemas que xiran arredor do sentimento da soidade e da anguria polos que xa morreron. O último dos poemas desta “Poética da memoria”, “Ars poética”, inclúe unha cita de Archibald MacLeish sobre o que realmente debe significar un poema. A terceira sección leva por título “De mar a mar” e principia cunha cita de Günter Grass. Forman parte dela doce composicións en torno á esencia da existencia e do seu antónimo, a ausencia. Algunhas delas veñen introducidas por citas de Xavier Seoane, Eduardo Blanco Amor, Álex Susana, Miguel Anxo Fernán Vello, Román Raña e Xavier R. Baixeras. A derradeira sección, “De retornos e despedidas”, que se inicia cunha cita de Jorge Tellier, comprende catorce composicións sobre o tema da viaxe e o retorno. Unha delas, “Restos de ti”, vén introducida por unha cita de Luís García Montero, mentres que a derradeira, “Epílogo”, pon o punto final por medio da lembranza da figura do pai do autor. Pecha o volume un índice que recolle os títulos das composicións de cada sección. 

Referencias varias:

- Cristina Pérez, “Espiral Maior edita los poemarios ganadores del certamen vilalbés”,

El Progreso, “A Chaira”, 25 agosto 2010, p. 10.

Dá conta da publicación dos poemarios merecentes dos premios do Certame Literario do Concello de Vilalba, por parte da editorial Espiral Maior. Destaca as presentacións de dous dos volumes gañadores, Ingrávido signo, de Pablo Bouza, quen indica que a súa é unha poesía da memoria e do ser no que rende homenaxe a seu pai morto e a un tempo vivido, e Outono, mancebo céfiro de ás ergueitas, de Xosé Otero Canto. Sinala algúns dos traballos presentados neste certame, como os de Darío Xohán Cabana ou Fiz Vergara Vilariño e, nun epígrafe intitulado “Premiados”, os gañadores da anterior edición, Pablo Bouza, por “Na intimidade do Azougue”, e Martiño Maseda, por “Nos labirintos da alma”, así como a contía do premio recibido. Baixo o epígrafe “Poética de

memoria y versos dedicados a la naturaleza”, describe o acto de presentación dos volumes premiados, dos que destaca o prólogo de Xulio Xiz ao poemario da autoría de Otero Canto e sinala o recitado de poemas por parte dos gañadores. Conclúe cun apuntamento sobre a distribución dos volumes publicados en Galicia, Barcelona ou Madrid.

- Miguel Sande, “Máis que morrer, imos quedando en desuso”, La Voz de Galicia,

“Culturas”, n.o 389, “Letras Galegas”, 6 novembro 2010, p. 12.

Alúdese á recompilación de poemas de Pablo Bouza no selo editorial Espiral Maior.

Dise que foi merecente do premio de poesía do Concello de Vilalba e fálase dos poemas de Henrique Rabuñal sobre o tema da morte.

NA INTIMIDADE DO AZOUGUE

O fenés Pablo Bouza publica con Espiral Maior o seu cuarto libro de poemas

DOMINGO, 16 DE OCTUBRE DE 2011 00:00

m.j. rico > ferrol
O escritor fenés Pablo Bouza Suárez vén de publicar con Espiral Mairo o libro co que gañou, por segunda vez consecutiva, o premio literario que convoca o Concello de Vilalba. Nesta trixésimo sexta edición presentou “Na intimidade do azougue”, un libro luminoso no que “pretendín abrir esa xanela que necesitaba, e que entrara o aire”, fronte ó seu texto anterior, “Ingrávido signo”, que naceu logo da morte do seu pai.
“O que pretendín foi facer un álbum fotográfico do verán, de dous ou tres meses, do que me ía acontecendo nun lugar concreto, coa realidade da casa, da horta, da natureza, dos momentos de praia, dunha viaxe a Londres... Son poemas con imaxes moi fortes. Hai que ler o libro de principio a fin para velo ben, para comprender o periplo vital que pode dar de si o verán”, comenta Bouza desde Culleredo, onde traballa desde 1990 como xefe do servizo de Cultura do Concello.
“Na intimidade do azougue” estrutúrase en cinco partes. Nunha primeira o autor céntrase na noite e no seu silenzo, un ambiente no que, ademais, Bouza adoita traballar. Nun segundo momento as imaxes trasládanse á praia, cos fillos e as súas transformacións, ó tempo que lles ensina a pescar. A terceira parte céntrase na viaxe a Londres e contén os poemas máis sociais do libro, con referencias á emigración e cun marcado contraste entre a vida nunha casa rural á beira do mar e a actividade da capital británica. As dúas últimas etapas céntranse na sexualidade e no amor, un tema que atravesa todo o traballo do escritor fenés, desde que en 1984, con 17 anos, obtivera o terceiro premio no certame poético Hernán Esquío, da SAF.
Desde entón é socio desta entidade ferrolá e aquí volverá o 11 de novembro para participar na súa “lareira poética”. Tamén ten en mente poder presentar esta nova publicación en Fene. “Aínda que levo 22 anos traballando e vivindo en Culleredo, sinto a Fene como o meu sitio”.
Pablo Bouza comenta que é case imposible publicar poesía se non é a través dun premio literario, sobre todo se non tes xa unha longa traxectoria. El puido facelo sen galardón de por medio en 2007 con “In Aeternum”, unha recompilación de textos desde a adolescencia ata finais dos anos 90, que editou a Deputación. “O home que falaba coas baleas”, cunha temática moi volcada coa natureza, xa viu a luz logo de gañar o premio Francisco Añón, do Concello de Gondomar. A súa terceira obra, “Ingrávido signo”, venceu no concurso vilalbés en 2009 e xa foi editado por Espiral Maior, unha editorial de referencia para a poesía galega. Traballar con esta editorial e con Miguel Anxo Fernán-Vello “é algo que desexaba con tódalas miñas ganas, todo un pracer e un orgullo”, apunta.
Desta obra, como da última, síntese especialmente satisfeito. “É un libro moi potente, que nace despois da morte do meu pai, e nese momento en que empezas a plantexarte o que é a memoria, o pasado, a desaparición dos seres queridos”.
Logo da luz estival que impregna “Na intimidade do azougue”, neste verán traballou xa en versos novos que poden dar de si un libro. “Volvo a unha liña máis intimista. Se ‘Na intimidade do azougue’ podíase falar de poesía da experiencia, aquí afondo nas sombras que temos cada un de nós por aí abaixo e que hai que rabuñar para que saian fóra”. Distintas sensacións para unha traxectoria ben definida pero que responde tamén a diferentes momentos vitais. “A poesía é un estado de ánimo, hai que vivir tamén poeticamente”. A segunda parte pona o lector, “que pode interpretar como queira os poemas”.