NA INTIMIDADE DO AZOUGUE

O fenés Pablo Bouza publica con Espiral Maior o seu cuarto libro de poemas

DOMINGO, 16 DE OCTUBRE DE 2011 00:00

m.j. rico > ferrol
O escritor fenés Pablo Bouza Suárez vén de publicar con Espiral Mairo o libro co que gañou, por segunda vez consecutiva, o premio literario que convoca o Concello de Vilalba. Nesta trixésimo sexta edición presentou “Na intimidade do azougue”, un libro luminoso no que “pretendín abrir esa xanela que necesitaba, e que entrara o aire”, fronte ó seu texto anterior, “Ingrávido signo”, que naceu logo da morte do seu pai.
“O que pretendín foi facer un álbum fotográfico do verán, de dous ou tres meses, do que me ía acontecendo nun lugar concreto, coa realidade da casa, da horta, da natureza, dos momentos de praia, dunha viaxe a Londres... Son poemas con imaxes moi fortes. Hai que ler o libro de principio a fin para velo ben, para comprender o periplo vital que pode dar de si o verán”, comenta Bouza desde Culleredo, onde traballa desde 1990 como xefe do servizo de Cultura do Concello.
“Na intimidade do azougue” estrutúrase en cinco partes. Nunha primeira o autor céntrase na noite e no seu silenzo, un ambiente no que, ademais, Bouza adoita traballar. Nun segundo momento as imaxes trasládanse á praia, cos fillos e as súas transformacións, ó tempo que lles ensina a pescar. A terceira parte céntrase na viaxe a Londres e contén os poemas máis sociais do libro, con referencias á emigración e cun marcado contraste entre a vida nunha casa rural á beira do mar e a actividade da capital británica. As dúas últimas etapas céntranse na sexualidade e no amor, un tema que atravesa todo o traballo do escritor fenés, desde que en 1984, con 17 anos, obtivera o terceiro premio no certame poético Hernán Esquío, da SAF.
Desde entón é socio desta entidade ferrolá e aquí volverá o 11 de novembro para participar na súa “lareira poética”. Tamén ten en mente poder presentar esta nova publicación en Fene. “Aínda que levo 22 anos traballando e vivindo en Culleredo, sinto a Fene como o meu sitio”.
Pablo Bouza comenta que é case imposible publicar poesía se non é a través dun premio literario, sobre todo se non tes xa unha longa traxectoria. El puido facelo sen galardón de por medio en 2007 con “In Aeternum”, unha recompilación de textos desde a adolescencia ata finais dos anos 90, que editou a Deputación. “O home que falaba coas baleas”, cunha temática moi volcada coa natureza, xa viu a luz logo de gañar o premio Francisco Añón, do Concello de Gondomar. A súa terceira obra, “Ingrávido signo”, venceu no concurso vilalbés en 2009 e xa foi editado por Espiral Maior, unha editorial de referencia para a poesía galega. Traballar con esta editorial e con Miguel Anxo Fernán-Vello “é algo que desexaba con tódalas miñas ganas, todo un pracer e un orgullo”, apunta.
Desta obra, como da última, síntese especialmente satisfeito. “É un libro moi potente, que nace despois da morte do meu pai, e nese momento en que empezas a plantexarte o que é a memoria, o pasado, a desaparición dos seres queridos”.
Logo da luz estival que impregna “Na intimidade do azougue”, neste verán traballou xa en versos novos que poden dar de si un libro. “Volvo a unha liña máis intimista. Se ‘Na intimidade do azougue’ podíase falar de poesía da experiencia, aquí afondo nas sombras que temos cada un de nós por aí abaixo e que hai que rabuñar para que saian fóra”. Distintas sensacións para unha traxectoria ben definida pero que responde tamén a diferentes momentos vitais. “A poesía é un estado de ánimo, hai que vivir tamén poeticamente”. A segunda parte pona o lector, “que pode interpretar como queira os poemas”.